กลอนรักแม่

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว่าใครผอง

แม่อุ้มท้องลูกรักนานหนักหนา
ให้กำเนิดเฝ้าเลี้ยงดูตลอดมา

ในโลกาหาใครมาเทียมทัน
วันลูกเกิดอกแม่เจ็บเหมือนเหน็บศร

แต่ก็ซ่อนความดีใจไม่เหหัน
น้ำตาแห่งความดีใจไหลเร็วพลัน

สุดตื้นตันดวงใจได้ลูกยา
นมสองเต้าของแม่แน่แนบจิต

แม่อุทิศเลือดเนื้อเพื่อลูกหนา
น้ำนมแม่กลั่นจากอกยกออกมา

ให้ลูกยาดื่มด่ำอย่างหนำใจ